Nederlandse Zeehengelsport Vereniging

VISAVONTUREN

EEN BIJZONDERE VISDAG / EEN VERSLAG VAN WILLEM ZIJLSTRA

Zondag 3 juli is een select groepje “specimen hunters” de noordzee op gegaan om de gullen aan de schubben te komen, en voor de snoekvisserij in de winter een paar makreeltjes te verschalken. Er werd gekozen voor een, wat ze in verre landen, een 'BIG GAME' boot noemen, waar we met acht man op konden genaamd de ‘ KEMO SABE' die afgemeerd ligt in Lauwersoog.
De naam van dit 12 meter lange schip betekent ‘trouwe vriend' en ‘betrouwbare gids' wat weer afgeleid is uit de taal van de pottawatomie indianen dus wat kon er nog misgaan met de vangsten. Deze keuze was gemaakt omdat als je met een reguliere boot weggaat, waar vaak 70 man op kunnen, verschillende van ons slechte ervaring hadden met wat de vangsten betreft. En ik hoef denk ik ook niks te zeggen over het feit dat als je denkt dat je de vis van je leven aan de haak hebt geslagen je je buurman van aan de overkant van het schip bijna over de reling trekt omdat de lijnen verstrikt zitten.Nu konden we, omdat we met weinig man waren en een snelle boot ter beschikking hadden met een zeer behulpzame schipper, zelf eigenlijk een beetje bepalen waar we op wilden vissen en zeker hoe lang. Want wilden wij, omdat we dachten dat we te lang niks vingen, ergens anders heen dan gaven we dat aan bij de schipper en dan gingen we ergens anders vissen. Op het achterdek konden we met zeven man ruim staan en liepen we elkaar niet in de weg. Zeker een aanrader voor de echte vissers onder ons die geen last van zijn buurman wil hebben die denkt dat hij een dag weg is om te zuipen en het vissen eigenlijk niet leuk vindt.

Bij het eerste wrak waar we begonnen met vissen lagen al een paar bootjes die aardig aan het vangen waren. Het begon aardig te kriebelen en de hengels werden gepakt, klaar om het lood te laten zakken naar de gullen die daar op ons lagen te wachten. Tijdens de eerste drift over het wrak was het Johan die de eer had om de eerste gul van de de dag te vangen. We hebben een paar driften gemaakt over dit eerste wrak en vingen eigenlijk altijd wel een mooie gul en de mensen die hier een verenpatanoster gebruikten hadden ook nog een aardige bijvangst. Toen de vangsten wat minder werden zijn we verder gevaren naar een klein wrakje wat volgens de schipper alleen op zijn kaart staat en waar dus door andere boten niet gevist word. En ik weet niet of er dressuur bestaat bij gul maar op dit wrak vingen we aanzienlijk veel meer dan op het andere, waar al boten aan het vissen waren en dus vaker bezocht wordt. Na nog een aantal mooie wrakken bezocht te hebben was het alweer tijd om langzaam aan terug te varen. Over de vangsten hadden we niet te klagen en zelfs niet over dat we misselijk waren want er was niemand zeeziek. Tijdens het terugvaren hebben we ook nog even op makreel gevist en ook dat ging goed. Niet van die kleine makreeltjes maar mooie grote die, als je een licht spinhengeltje gebruikt, nog aardig sport geven. En geen tijd om een foto te maken....... Tijdens het terugvaren de vis schoonmaken en we mogen allemaal weer thuis komen. Na het terugvaren na Lauwersoog had iedereen een zeer tevreden gevoel, zeker als je kijkt naar wat er gevangen is, en zijn de volgende afspraken met de schipper alweer gemaakt.
Dan om eens op zeebaars te gaan vissen want ook dat kan namelijk met dit geweldig prachtig schip.